Januari 2009

Zaterdag 17 januari

Damian is inmiddels de weken aan het aftellen tot we vertrekken naar Curacao.
De echte datum blijft spannend want de ene keer heeft de vlucht van martinair een tussenstop op woensdag en de andere keer is dit weer donderdag.
Een tussenstop van 2 uur willen we echt niet. Dylan is namelijk bang bij opstijgen en landen en schreewt dan enorm.
Ook  is hij bang van de gordel die dan strak moet,dus geen onnodige landingen.
De onderzoeken van Dylan zijn inmiddels begonnen. In het begin leek het echt niet te gaan lukken. Hij wilde niks en ging steeds van de stoel.
Na hem  mjam mjam ( is chocola ) na een opdracht te hebben beloofd ging het iets beter en werd hij nieuwsgierig wat er allemaal in de koffer zat.
De tweede dag was spraak taal en toen mocht hij zelf spelen met een poppenhuis en op het laatst moest hij iets aanwijzen in een boek.
Na de twee dagen was hij totaal uit zijn doen. Hij was bang om te slapen,wilde niet in bed enz.....
In de kerstvakantie werd ik ziek toen Dylan, gelukkig maar 1 dag, en daarna ook  Damian.
Damian en ik hebben met kerst en oud en nieuw in bed door gebracht. Dit was voor Dylan ook heftig omdat alles anders was dan normaal.
Damian is nog steeds aan het opknappen en ook pas gisteren is hij voor de eerst keer een ochtend naar school geweest.
Hierdoor zijn de vervolg onderzoeken ook even uitgesteld.
Op 24 december heeft er weer een advertorial gestaan in de huis aan huisbladen over de stichting.
Bijzonder blij zijn we met de giften die we mogen ontvangen van bekende en onbekende mensen.
Het blijft bijzonder dat er mensen zijn die in deze tijd toch andere mensen willen helpen.
Het is een enorm bedrag wat we nodig hebben nl.  € 18.000,-.  Gelukkig staan er nog acties aan te komen.  Door de C1000 in Nieuw-Vennep een flessenbonnen actie.
Faunaland in Hillegom gaat een nieuwe zaak openen in Hoofddorp en schenkt 5% van zijn inkomsten tijdens de openingsweek  aan de stichting.

Zaterdag 24 januari

Gelukkig is het nu geregeld met de vlucht naar Curacao.We vertrekken woensdag de 22 en vliegen dan zonder tussenstop.Deze keer vliegen we met Martinair.Bij Martinair heb ik een zitplaats toegewezen gekregen met een poef(ivm met Dystofie) waardoor we nu geen extra stoel hoeven te reserveren.Dit scheelt weer in de kosten...
Gelukkig kunnen we alle 6 wel bij elkaar zitten.Ook dit keer gaan oma en opa weer met ons mee..dit voor extra hulp ,ondersteuning en gezelligheid!!!!Super lief dat ze dit voor ons doen, want het is voor hun ook een hele dure reis!!!
We vertekken een aantal dagen eerder zodat de jongens kunnen wennen aan de hoge tempratuur en het grote tijdverschil van 6 uur.Nu kunnen ze eerst herstellen van de lange reis en voorkomen we hopelijk dat Damian net als de vorige keer ziek word door de spanning en reis.(Mocht u zelf ook overwegen om uw kind de therapie te laten volgen is dit echt een aanrader,de vorige keer hebben wij dit alles erg onderschat.)
Damian houd de weken bij op zjn weekkalender.En ik moet zeggen dat het best al snel is.
Ondertussen houd Marc zich druk bezig met akties verzinnen om geld in te zamelen.
Aan het einde van deze week start de flessenbonnen aktie bij de C1000 in Nieuw - Vennep.
Dus ,draagt u onze stichting een warm hart toe...bij de kassa's komen collectebussen te staan waar u uw flessenbon of gift in kunt stoppen.
Deze week gaan de onderzoeken weer verder bij Dylan.Het psychologisch onderzoek is nog niet klaar.We zjn erg benieuwd wat er uit de onderzoeken en alle vragenlijsten als conclusie zal komen...Spannend!!
Afgelopen donderdagavond was erop RTl4 een korte reportage over het CDTC.Hier werd een meisje gevolgd van 8 jaar met een ontwikkelingsachterstand en een verstandelijke beperking.Het was voor ons heel bijzonder om weer beelden te zien.
Als u ook een filmpje over het CDTC wilt zien  kunt u op deze site klikken op filmpje CDTC.Een mooi en informatief filmpje.
De beelden van afgelopen donderdag waren voor ons extra leuk omdat Damian zijn therapeute Floortje in beeld was.Jammer dat Floorje er nu niet meer werkt.
Als je de beelden ziet komt er ook altijd wel een gevoel bij mij van ..oh, wat is Dylan nog klein en wat is een dolfijn groot.
Dylan is voor heel veel dingen bang en nee is echt nee bij hem.Als hij iets niet wil, dan doet hij het echt niet ,ook niet voor een vreemd persoon.Damian durft vaak juist geen nee te zeggen waardoor hij dingen laat gebeuren die hij eigenlijk niet wil of durft.
Dus we  vinden her erg spannend hoe het zal gaan met Dylan tijdens de therapie.De therapie begint nm in een prikkelvrije kamer waar hij een half uur zonder ons moet werken.Hij kan ons dan ook niet zien.
Tijdens het buiten gedeelte op de vlonder en in het water kunnen de jongens ons wel zien.Als het goed is gaan Damian en Dylan wel tegelijk therapie volgen.Dylan ziet dan  Damian mee gaan met de therapeut.Hopelijk geeft dat Dylan rust en vertouwen dat het goed is.

Februari 2009

Maart 2009

Zaterdag 14 maart

Nog ruim 5 weken en dan vertrekken we al naar Curacao.Echt snel.
Vorige week vrijdag heeft Marc een prachtige cheque uitgereikt gekregen van Faunaland.Dankzij hun openingsaktie heeft onze stichting 450 euro gekregen!!Hier zijn we heel erg blij mee en Faunaland erg dankbaar voor!!
De flessenbonnenaktie bij de C1000 loopt nog.
Op 22 maart is er een benefiet darttoernooi bij Grand Cafe De Bulls ,Hoofdweg 1155 in Nieuw-Vennep.
Inschrijven kan op de dag zelf vanaf 13.30 uur,het darten begint om 14.00 uur.Ook zal er een loterij plaats vinden.
De opbrengst is voor onze stichting.Irene en Dagmar alvast heel hartelijk bedankt voor alle tijd en energie die jullie hieraan besteed hebben!!
Aan het einde van de middag komen wij met Damian en Dylan er ook naar toe.
Damian is vanmiddag al even wezen kijken in De Bulls met Marc.Damian vind het nm altijd heel spannend om ergens voor de eerste keer naar toe te gaan.Helaas helpt oefenen met Dylan niet.Maar oma en opa staan standby om Dylan op te halen als het met hem niet gaat.
Op 17 maart horen we de uitslag van alle onderzoeken van Dylan.Spannend!!
Ook al weten we eigenlijk wel in welke hoek we moeten denken,is het toch altijd een spannend moment.Vooral het psychologisch onderzoek is heel moeilijk in te schatten hoe hij dit heeft gemaakt.
Maar we zijn blij dat het dinsdag zover is.Als we weten wat er met Dylan aan de hand is kun je er beter  op in spelen.Er over lezen en je erin verdiepen.
Ik heb het altijd als een voordeel gezien dat we bij Damian zo jong wisten wat er met hem aan de hand was.
Zo kun je er veel beter rekening mee houden.En kun je hem beter voorbereiden op bepaalde dingen.En hem een structuur bieden die hij zo nodig heeft.Thuis werken we bijv. ook met pictogrammen voor een dag overzicht.
Damian heeft alweer zijn tweede rapport gekregen.Echt een prachtig rapport.Daar mag hij trots op zijn en wij ook!!
Inmiddels is Damian ook weer jarig geweest,hij is alweer 8 jaar!
's Ochtends zijn we met z'n vieren wezen zwemmen in het zwembad waar Damian altijd zwemles had.
Damian vind zwemmen heerlijk.Dylan vind water eng..Maar het was een mooi moment om te oefenen.
Tijdens de therapie moet Dylan nm een zwemvest aan.Alles wat nieuw is vind Dylan al heel snel eng nu konden we dit mooi alvast oefenen.
Na veel gedoe ging hij het water in ...eerst wilde hij niet uitkeden en toen geen zwemspullen aan..
Het water ging hij heel voorzichtig in.Voetje voor voetje langs de kant en hij hield zich stevig vast aan een buis langs de kant.
Toen de golven kwamen wist hij niet hoe snel hij het water uit moest....
Gelukkig hebben we eerst nog een paar dagen op Curacao  voor de therapie begint.Zo kan Dylan eerst wennen.
En kunnen we trouwens allemaal wennen aan de tempratuur en het grote tijd verschil.
We hebben nog een vraag.Heeft iemand ervaring met kinderen een rustgevend middel geven tijdens de reis.En zo ja ,welke?
Graag reacties op dolfijn@stichtingdolfijntherapiedamian.nl
We willen nm kijken of we Dylan iets kunnen geven zodat hij niet de hele vlucht schreeuwt en paniek is.Maar het kan geen drankje zijn.Dit neemt hij echt niet en gaat dan overgeven als je het met een spuitje naar binnen spuit.
Wij hebben hier geen ervaring mee.Wel weet ik nog dat verschillende kinderen tijdens de Benidorm reis iets kregen.
En hun ouders waren hier erg tevreden over..maar helaas heb ik geen idee wat voor middeltje het was.
Dus we ontvangen heel graag tips!!!

Zaterdag 28 maart

Afgelopen zondag was een bijzondere middag voor ons.Er was een benefiet darttoernooi in De Bulls en de opbrengst was voor onze stichting!
Marc was er al vroeg naar toe gegaan om te kijken... maar...de organisatie vond dat Marc zelf ook mee moest doen met darten.
Dus heeft hij zich over laten halen en mee gedaan.Marc kwam mij met Damian en Dylan rond 6 uur ophalen.
Damian was al een keer wezen oefenen,maar zijn eerste reactie was toen hij binnen kwam he, het is hier heel anders....
Er waren nu natuurlijk hele andere mensen aanwezig als de keer dat Damian even ging kijken met Marc.
Toen wij er waren moest Marc ook nog darten.Nu hij publiek had van zijn gezin ,haha, heeft hij die gewonnen en moest hij dus weer spelen...
Voor dat wij kwamen had hij echt alle potjes verloren..
Later was er een verloting en ook die opbrengst was voor onze stichting.Voor elk verkocht lot was een prijs en alle prijzen waren geschonken door verschillende winkeliers.
Uiteindelijk moest Marc door onze inspiratie,haha, spelen in de verliezers ronde.Dylan bleef af en toe netjes op zijn stoel zitten maar zodra Marc zijn pijlen uit het dartbord moest pakken liep Dylan er ook naar toe.Een grappig gezicht maar voor de fanatieke darters heel vervelend!!
Na de prijs uitreiking kregen wij van Dagmar en Irene een geweldige cheque uitgereikt van 900 euro!!
Het darttoernooi heeft 275 euro opgebracht en de loterij 265 euro.
Dagmar en Irene zouden de opbrengst van het darten verdubbelen maar schonken 360 euro!!!Dit maakt bij elkaar het prachtige bedrag van 900 euro!!!
Lieve Dagmar en Irene heel erg bedankt voor de gezellige middag en voor het fantastische bedrag!!
Heel erg bedankt dat jullie dit voor ons hebben gedaan!!!

Inmidels hebben we de uitslag gekregen van Dylan.
Dylan heeft net als Damian PDD-NOS alleen heeft hij een matige inteligentie.
Ook is zijn taalbegrip te laag.
Dat wij dus vaak het idee hebben dat Dylan dingen niet begrijpt klopt dus wel.
De laatste weken is Dylan wel iets meer gaan praten!Ook gaat hij proberen te imiteren.
Hier zijn we natuurlijk erg blij mee!Wie weet dat hij dus op Curacao echt een sprongetje kan maken met zijn praten.
Je hoort Dylan nu soms in zijn bedje hele brabbel verhalen vertellen...zo schattig!!

Het gaat nu echt snel voor het zover is dat we vertrekken..
Nog 3,5 week.Snel hoor.
Nog maar snel wat nieuwe zomerkleding besteld voor de jongens..lang leven internet!
Damian vind het ook al tijd worden om de koffers in te pakken..maar dat vind ik nog net te vroeg.
Van de huisarts hebben we een medische verklaring gekregen zodat Dylan zijn eigen beker drinken mee mag nemen in het vliegtuig.Dylan durft alleen maar dingen te eten en te drinken wat hij kent. Anders zou hij de hele vlucht niet drinken en dat is niet goed...Daarvoor duurt de reis veel te lang.En als hij dan wel dorst krijgt gaat hij vreselijk schreeuwen..Hij durft niks in zijn mond te stoppen wat hij niet kent.Hier willen we ook graag aan werken bij de therapie.Dylan heeft al heel lang niet meer gewoon warm gegeten.Pap of yogurt eten durft hij ook niet.Van fruit eet hij alleen een appel.Dit vind hij wel erg lekker!
Maar behalve chocola lust hij ook geen snoepjes.Maar chocala vind hij echt heerlijk ,dit noemt hij mjam mjam en dan zie je hem echt smullen!!

April 2009

Dinsdag 7 april

Morgen is het nog maar 2 weken voordat we vertrekken naar Curaçao!
Oeh, snel al hoor.....
Damian keek zondag op zijn kalender en dacht dat het al een week verder was.
En grote tegenvaller voor hem...hij dacht echt nog 1 weekje...
Dat mijn antwoord was gelukkig niet, kon hij zich echt niet voorstellen,haha.
Lekker als je nog kind bent.Dan bedenk je alleen welk speelgoed je mee wilt nemen.
Zijn snorkel vind hij heel erg belangrijk. Snorkelen heeft hij de vorige keer echt fantastisch gevonden.Heel helder water en heel veel mooie vissen.
Ook wil hij wat dvdtjes mee.In ons Resort is geen Nederlandse tv en dat miste hij na een aantal dagen toch wel.Van tv kan hij altijd erg ontspannen en word hij lekker rustig.Voor Dylan is een dvd ook een rust moment, dus ook voor hem gaan er een aantal mee!
Verder wil Damian meer meenemen dan mogelijk is...echt een kind van zijn moeder,haha!
Je step is heel belangrijk en voor Dylan een auto waar je op kunt zitten...tuurlijk past allemaal in je koffer,toch...
Spullen voor in het water en op het strand zijn belangrijk en een paar dingen voor in het appartement zoals een spelletje en natuurlijk kwartet en de rest is vast weer heel erg leuk als je thuis komt!
Zelf maak ik constant lijstjes wat mee moet en wat nog gekocht moet worden.
De koffers zijn inmiddels ook al van de zolder gehaald.De zomerkleding is uit de kast.Oma is druk met alles nog extra strijken,kan alles netjes de koffer in.Konden we meteen kijken of er nog iets mist...en behalve wat zonnehempjes voor de boys hebben we nu alles.
Gelukkig is het voor inpakken nog te vroeg.Ik ben altijd bang om iets te vergeten...Volgens Marc is niks erg om te vergeten,maar daar denken vrouwen natuurlijk heel anders over!!!
Marc is nog druk met sponsors zoeken en natuurlijk met zijn werk.
Het gevolg van vrij zijn is altijd extra drukte van te voren.
Toch is het een raar idee dat we al zo snel gaan.Je bent er namelijk al zo lang van te voren mee bezig en dan opeens is het toch bijna zover...
Ik ben vooral ook heel benieuwd hoe Dylan de therapie zal vinden.Hij vind namelijk zoveel eng en hij moet zonder ons de binnen therapie doen.
Het is bij Dylan ook zo moeilijk in te schatten hoe hij het zal vinden.Damian was ruim 6 jaar toen hij voor de eerste keer therapie kreeg en Dylan is pas 3 jaar.Damian ging toen natuurlijk al naar school en hem kon je al van alles uitleggen.Dylan is nog thuis en weet totaal niet wat er allemaal gaat gebeuren.Hij zegt wel steeds ie-ie dat betekent dolfijn maar of hij echt weet wat er gaat gebeuren betwijfel ik.
We hebben een heel leuk boekje opgestuurd gekregen over de dolfijntherapie van Carolien,zij is een Nederlands tussenpersoon van het therapiecentrum.
In dat boekje staat oa de reis beschreven en de therapie.Dit boekje lees ik nu elke dag voor aan Dylan.Damian leest het boekje zelf.Erg stoer en knap!

Maandag 20 april

Nog 2 nachtjes slapen....
De meeste dingen zijn klaar.Bijna alle koffers zijn ingepakt en de handbagage staat klaar.
Dylan heeft het eerste middel, nm Dormicum uit geprobeert.
Helaas werkt dit niet goed bij hem.Dylan werd er een beetje lacherig van en kreeg slappe spieren.Hij kon niet meer zelf lopen bijv.Maar hij had juist heel erg de behoefte om steeds te lopen.Heel vervelend maar met een uurtje was het al uitgewerkt.
Vanmorgen hebben we een nieuw middel gekregen om te proberen.
Nu maar hopen dat dit beter werkt.De lage dosering werkte niet maar morgen krijgt hij 2 tabletjes.Duimen dus!!

We willen meteen graag alle bekenden en onbekenden ,familie, vrienden , kennissen en alle bedrijven HEEL HARTELIJK BEDANKEN!!!!!
Enorm bedankt iedereen die ons op wat voor manier ook geholpen heeft om deze dure therapie te realiseren voor Damian en Dylan!!!!
Het blijft heel bijzonder dat er mensen zijn die dit over hebben voor een ander.
En die een kind met een kleine of grote gift willen helpen aan een betere toekomst!!
We zijn iedereen erg dankbaar die ons heeft willen en kunnen helpen dit allemaal te realiseren.

Woensdag 22 april

Dag van vertrek.
Damian en Dylan waren al vroeg wakker nm. om 6.45 uur. Lekker rustig aan gedaan. Laatste dingen in de koffers,zoals slaapberen en toen alle koffers op slot.
Om half 10 komt het taxibusje. Opa en Oma zijn al opgehaald. Onze bagage en nog even zwaaien en daar gaan we!
Na wat gedoe met inchecken en omdat we niet bij elkaar zitten en ik geen beenruimte voor mijn poef worden we ge-upgrate en zitten we bij elkaar. Hele mooie ruime plekken.
Alleen blijken we wel een tussenstop te hebben op Aruba en we hebben betaald voor een rechtstreekse vlucht.en ons was gezegd dat we echt geen tussenstop zouden hebben. Heel erg balen!!!
Damian was door het recente vliegtuig ongeluk heel bang. Vooral met opstijgen en lande kneep hij me bijna fijn en kreeg hij het een beetje benauwd. De diazepam van Dylan hielp maar een gedeeltelijk. Voor zijn doen was hij eerst redelijk rustig maar hij kon niet slapen en was doodmoe.
Op een gegeven moment werd alles hem echt teveel en kon hij alleen nog maar schreeuwen,huilen en slaan. Hij was totaal over zijn toeren.
Toen we landen op Aruba,Damian had het niet meer,we vlogen heel laag over het water en hij was echt doodsbang. Zijn benen gingen helemaal klapperen en hij had het benauwd.
Zo sneu. Na een uurtje opnieuw opstijgen dus weer die angst en na een kwartier landen we eindelijk op Curacao. Rond 18.30 uur lokale tijd. Nederlandse tijd 00.30 uur.
Damian zijn gezichtje begon helemaal te stralen toen we landde op Curacao. Later zei hij "het is net of ik weer thuis ben" .
Dylan was in slaap gevallen tussen Aruba en Curacao.Totaal uitgeput.
Op de luchthaven ging alles snel. Stempels hadden we snel in ons paspoort. Alle bagage was aangekomen. En we mochten zo langs de douane omdat " de grote baas" vond dat Dylan er ziek uitzag.
We werden op gewacht door dezelfde jongen als in 2007,Leuk!
Toen naar het hotel met een tussenstop om een kinderbedje voor Dylan op te halen bij Dolfin Suites.
We hebben dezelfde kamers als in 2007. Hier vandaan heb je een prachtig uitzicht op de dofijnen shows.
Rond 20.15 waren we bij ons hotel. Jullie tijd 2.15 uur!! Na lang tew moeten wachten eindelijk naar de kamers. Snel Dylan zijn bedje klaar gemaakt en het hoog nodige uit de koffers en toen slapen. Iedeeen staat te tollen op zijn benen.

Daarna lekker gezwommen in het warme zwembad. Toen eten en naar bed , uitrusten voor dag 2!!

   

 

   

   

Dinsdag 28 april

 

Dag 2 van de therapie

 

Damian was moe van de 1e therapiedag want hij heeft tot 8 uur geslapen. Dylan was rond half 7 wakker.

Vandaag moesten we om 10.30 uur bij het CDTC zijn. Vrij snel nadat we binnen waren ,kwamen de therapeuten en begeleiders al.Astrid en Steffie voor Damain. Astrid is sociaal pedagogische hulpverlener en Steffie ergotherapeut. Voor Dylan Maike en Eef. Maike is logopediste en eef is begeleidster maar heeft psychologie gestudeerd. En dan hebben de jongens allebei nog een dolfijntrainster. Voor dolfijn Li-Na van Damian is dat Suzanne. En voor dolfijn Gee-Gee van Dylan is dit Gernanda.

Dylan zei thuis al dat hij niet naar Gee-Gee wilde en was bijna in tranen. Bij het CDTC het afscheid kort gehouden en Damian ging huppelend mee met Astrid en Dylan werd gedragen door Maike.

Damain heeft in de voorbereidingsruimte een rijm spelletje gedaan en de woordjes opgeschreven.

Zelf wilde hij dit ook graag op het dock doen en dit mocht. Dylan heeft ook goed zijn best gedaan en hard gewerkt. Op het dock hebben ze leuke dingen gedaan. Damian heeft Li-Na oa. over een stok laten springen en is op een mini surfboard door het water geduwd. Verder heeft hij ook veel geknuffeld met Li-Na. Astrid vertelde ons later dat ze tijdens het knuffelen Damian zag ontspannen zowel bij zijn lijfie als gezicht zag je het gebeuren.!!

Dylan heeft oa. Gee-Gee kusjes gegeven en gekregen en is ook op de surfboard door het water gegaan. Gelukkig ging het vandaag al stukken beter met Dylan. Zijn gezicht is nog niet erg blij maar hij huilt niet! Maike was erg tevreden over Dylan. Hij moest vandaag vragen als hij iets wil of hulp nodig heeft. Je verwacht geen zinnen maar een aanreiking of kort woordje is ook prima.

Na het middag eten en slaapje hebben we rustig aan gedaan want om 17.30 uur was er een happy hour bij de Dolphins Suites voor alle therapie gezinnen. Marc heeft van te voren boodschappen gedaan en hoera hoera het is gelukt om voor Dylan Capri Sonne te kopen. Hij heeft meteen alles gekocht wat er nog was. Dylan was heel blij en had het zakje zo leeg!!

Later heeft hij er nog 2 leeg gedronken. Gelukkig want alleen lauwe thee komt ook zijn neus uit.

En met deze warmte is iets kouds natuurlijk heerlijk. Dylan heeft ook weer erg uitslag door de warmte hij krabt zich gek. Damian vond de bijeenkomst toch te druk want na afloop was hij helemaal over zijn toeren en lag vreselijk te huilen onder ons bed.

Een therapiegezin uit Benidorm is hier nu ook voor de therapie,Lotte. Met hun even gepraat.

Marc heeft iemand gesproken van een andere nederlandse stichting ( stichting Tess ) Ze hebben samen ideeen uitgewisseld. Ook is Marc geinterviewd door een mevrouw van een amerikaanse krant ,de Maimi Herold. Na de bijeenkomst nog gegeten en heel even spelen en alweer de hogste tijd voor dromenland!!!! 

 

   

   

   

   

Woensdag 29 april

 

Dag 3 van de therapie.

 

Nieuw record, Damain heeft tot 8.30 uur geslapen en Dylan toto 7.30 uur.

Dylan heeft de hele ochtend gezegd dat hij niet meer maar Gee-Gee wil. Hij was steeds bijna aan het huilen en toen we naar het CDTC toe gingen zat hij zachtjes te huilen bij mij op schoot....

Damian ging meteen enthousiast mee met Astrid. Dylan ging stilletjes mee en keek nog eens om naar Marc en mij. In de voorbereidingsruimte is met Damian oa. een spel gedaan over emoties nm. boos, blij, verdrietig en bang. Het herkennen van deze 4 emoties, benoemen en vertellen wat je voelt.  Ze deden een spelletje, van je moet een kaart pakken, Astrid en Steffie begonnen, en als er bijvoorbeeld boos op stond moest je vertellen wat je doet als je boos bent.

Dylan zei eerst niks in de voorbereidingsruimte en knikte alleen maar ja en schudde nee. Maike vroeg of hij zijn stem kwijt was,toen Dylan ja knikte is zij ,zijn stem gaan zoeken en ze heeft het gevonden in zijn koffertje. Toen gaf hij net antwoord en zijn ogen werden groot en hij was helemaal verrast en blij en moest lachen! Omdat zijn stem nogwel heel zacht was heeft ze nog een keer gezocht. Dylan praat sowieso bij de therapie heel zacht. Daarna hebben ze een spel met Dylan gedaan met 5 gekleurde doppen waar een plaatje onder verstopt lag. Hij moest kleuren benoemen en onthouden waar het lag.

Maike vertelde Dylan steeds dat het niet uit maakt als hij het niet meer weet. Zo leert Dylan dat het niet erg is om fouten te maken. Maike deed af en toe ook expres dat ze iets niet meer wist.

Op het dock heeft Damian weer veel geknuffeld, gekust en gedanst met Li-Na. ook mocht hij weer op de surfboard en werd hij via zijn voeten door het water geduwd. Terwijl Li-Na dit deed was het net of ze zong.  Dylan heeft tijdens de therapie niet een echt blij gezichtje. Tijdens het filmen kun je goed inzoomen op het gezicht en dan zie je toch een strak koppie. Op het dock heeft Maike met oa. een houten spatel,massagestaafje en een wattenstokje bij zijn mond en in zijn mond gevoeld. Dit vond hij erg onprettig,kokhalste bijna en hield zijn vuisten gebald. Toch heeft hij het  gedaan, Erg knap!!!

Damain heeft op het dock verder gewerkt aan emoties en weer het rijmspelletje gedaan. Het was ei, hij maakte rij en toen reis ervan en schreef het helemaal goed!

Na de therapie hebben we een broodje met lekkere knakworstjes erop gegeten.

Na het middagslaapje hebben we allemaal lekker gezwommen in 't zwembad. Dylan en Damian hadden veel plezier en moesten steeds lachen. We haden een kip opgeblazen waar je op kon zitten,hier hadden ze dolle pret mee. Na een prachtige zonsondergang zijnn we terug gegaan om lekker taco's te eten.

En dan was alweer een dag om!!

 

 

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

 

Donderdag 30 april

 

Vanmorgen werg ik wakker door een piepje van ee ontvangen sms om half 7. Omdat dit alleen prive kon zijn was ik erg benieuwd... Zo las ik via mijn broer van de vreselijke gebeurtenis in apeldoorn op koninginnedag. We hebben hier geen Nederlandse tv maar via een belgisch kanaal konden we het NOS journaal zien met de afschuwelijke beelden.

 

Dylan heeft vannacht heel slecht geslapen.Lag vreselijk te huilen en te schreeuwen. Hem een paar keer wakker gemaakt omdat hij helemaal overstuur was in zijn slaap. Heel erg zielig!!

Het eerste wat hij weer zij was dat hij niet meer met Gee-Gee wilde zwemmen. Hij lag hhel stil op de bang en de tranen rolde over zijn wangen. Op weg naar en bij het CDTC rolde de tranen ook.

Het is dan toch echt moeilijk om dan gewoon te zeggen nu ga je met Gee-Gee zwemmen vanmiddag gaan we naar het zwembad. Marc heeft Dylan vanmorgen thuis gefilmd toen hij zei dat hij niet wil. Dit heeft hij nog aan Maike laten zien voor de therapie. In het kamertje heeft Maike met Dylan kaartjes van Gee-Gee uitgezocht met "kunstjes" . Dylan mocht zeggen of hij het ja of nee wilde doen. Veel kaartjes waren nee. Toen moest hij zeggen waaron niet. Hij wees bijv. ook een keer naar zijn ogen. Dylan houd niet van spetters in zijn gezicht. Toen hebben ze opnieuw de stapel kaartjes bekeken en toen werden sommige kaartjes toch noog ja.

Op het dock en in het water werd steeds aan Dylan gevraagd of het goed ging en of hij iets wilde. Zo krijgt hij gevoel dat hij toch controle over alles houd. Dylan heeft ook aan cacaopoeder en gekleurde spikkels( zit bijv. op ijsjes ) moeten likken. Uit zichzelf proefde hij later nogmaals de spikkeltjes en kauwde hier zelfs op!

Damian heft weer met emotie kaartjes gewerkt. Op de kaartjes stond bijvoorbeeld een jongen die in de sloot springt en Damian moest vertellen wat hij zou doen als hij dit ziet.

Op het dock hebben ze oa. letterkwartet gedaan en het rijmspelletje weer. In het water heeft hij gesnorkeld. Dit vind hij altijd geweldig. Hij was dus ook blij dat dit vandaag mocht!! Li-Na duwde Damian met grote snelheid door het water. Een fantastisch gezicht!! Het is trouwens best moeilijk om 2 kinderen tegelijk te volgen. De meeste tijd zijn ze samen op het dock of samen in het water. Damian zit op dock1 en Dylan op dock 3. Lastig met filmen en foto's maken Ha Ha!

Na het slapen hebben ze heerlijk gespeeld en gezwommen bij het zwembad. Dylan word steeds minder bang in het water en krijgt steeds meer plezier!!

Damian was vandaag ook veel aan het zwemmen. Hij wilde borstcrawl leren. Damian is een echte waterrat. 

Na het eten is marc nog even met Damian naar de front desk geweest. Damian wilde heel graag op internet kijken,op nos.nl. Hij is erg onder de indruk van het "ongeluk"  en is er erg mee bezig. Nog even spelen en toen lekker gaan slapen. Morgen is weer een drukke dag. Morgen mogen
Marc en ik achter het dock kijken en filmen, leuk!!!! 

   

   

Mei 2009

Vrijdag 1 mei

 

Dylan heeft vannacht weer slecht geslapen. Vanmorgen moest hij weer veel huilen. Dylan is ook niet lekker hij is enorm verkouden. Hopelijk wordt hij niet ziek.Hij gooide zijn schoenen steeds weg. Hij dacht vast dat hij dan niet naar het CDTC kon,helaas. Op blote voetjes en zijn schoenen in de tas zijn we gegaan.

Vandaag mogen Marc en ik achter het dock kijken tijdens de watertijd. Eerst kijken we bij Damian. Hij mag zelf zeggen wat hij wilde laten zien. Damain ging op de mini surfboard,echt gaaf en hij liet Li-Na springen. Toen deed hij zijn snorkel om en keek onderwater hoe Li-Na door de hoepel zwom. Ook ging Damian knuffelen met Li-Na. wat grappig was dat Damian nu ook in de bek van Li-Na ging kijken. Dylan doet dit elke dag bij Gee-Gee. Ik snap niet dat ze dit niet eng vinden. Li-Na heeft 85 tanden! Gee-Gee ongeveer 100. Dylan vindt het echt super grappig om te doen en dat is het enige moment dat hij lacht! Toen Damian weer moest werken op het dock was ons geniet moment van dichtbij weer voorbij. Op het dock heeft Damian oa. een schrijf spel gedaan. Bijvoorbeeld hoe schrijf je hemd met t of d en het meervoud is... dus schrijf je hemd met een d. Als Damian het fout doet zegt hij meteen stom. Ik ben stom. Hier wordt aan gewerkt om Damian te leren dat hij niet dom of stom is en dat fouten absolut niet erg zijn. Ook is er een ander schtijfspel gedaan. Op een kaartje stond een koffer met spullen erin en ernaast. hij moest opschrijven wat in de koffer zat. Damian zij dan oh nee de kam en de toilettas niet want die staan naast de koffer. Damian neemt alles altijd letterlijk dus ook deze opdracht. Binnen is er ook weer aan emoties gewerkt. Iedereen moest een kaartje uitbeelden. Er stond dan bijvoorbeeld een boos kind op en dan moest je een boos persoon uitbeelden. Astrid en Steffie moesten dan raden wat voor emotie er werd bedoeld.

Toen Dylan voor het 2e keer in het water ging mochten we bij hem kijken. Wat ook extra leuk was dat we nu heel goed konden horen hoe Maike tegen Dylan praat. Ze vraagt constant aan Dylan of het nog gaat. Wil je dat ,heb je geen spetters. Mooi om te horen hoe ze Dylan ruimte geeft om te zeggen wat hij wil. Nu moet hij het ook nog gaan doen... Dylan deed ook allemaal kunstjes met Gee-Gee kreeg kusjes,ze gingen dansen en hij lietGee-gee zingen. Wat ook super mooi was om te zien was dat hij Gee-Gee recht op liet staan en toen haar vinnen vast pakte,prachtig! Natuurlijk ging Dylan weer in Gee-Gee haar bek kijken. Dat hij dat nou zo leuk vind. Ik snap het echt niet zo onwijs veel tanden en een super grote bek, Ha Ha!!  Binnen heeft Maike met dylan met emotie kaartjes gewerkt van bang,boos,blij en verdrietig. Ze stelde Dylan dan vragen van bijv. waar ben jij bang voor? Zelf gaf ze dan eerst een voorbeeld zodat Dylan weet dat iedereen wel ergens bang voor is. Op het dock moest hij weer likken. Op het staafje zat cacaopoeder op appelstroop en pindakaas. De eerste 2 wilde hij nog wel een keer doen maar de pindakaas echt niet. Dit was ook prima de opdracht was het in ieder geval 1 keer proberen. Na de 2e water sessie was de therapie klaar. Bij het dock en in het water zie je een heel stil,verlegen en timide jongetje. Wij lieten hun eerst weglopen naar de douche en gingen toen zelf weg. Bij de douche stond Dylan nog buiten. Hij stond met de tuinslang in zijn hand en deed of hij de therapeute nat ging spuiten,hij moest erg lachen!! Dan zie je zijn gezichtje weer hoe wij Dylan kennen. Wat een verschil met 3 minuten ervoor!

 Na het middagslaapje hebben we lekker lekker gezwommen in het zwembad. Het was druk vandaag. Damian vond dit niet prettig. Na het Bami eten zijn we zonder Oma nog even naar de overkant gelopen bij Lions Dive. Zij bestaan 5 jaar en het was dus feest. Dylan ging dansen met Damian. Maike,Eef en vele andere van het CDTC waren daar ook. Damian en Dylan liepen steeds naar hun toe. Toen snel naar huis het is de hoogste tijd om te slapen.

   
 

   

   

   

   

   

   

 

 

Zaterdag 2 mei

 

Vandaag een rustige dag. Dylan is ontspannen en huilt niet. Hij is super blij dat hij geen therapie heeft. Hij vind het zielig voor mij dat ik met Gee-Gee "moet" zwemmen.Maar ik vind het juist erg leuk.

Marc,Damian en Opa gaan eerst boodschappen doen met de hotel taxi. Om 11.00 uur begint de familyswim. Marc,Opa en ik gaan zwemmen met de dolfijn Li-Na. in 2007 was dat met Gee-Gee dus dat is wel erg leuk. Damian en dylan gaan wel mee maar mogen helaas niet achter het dock kijken. In 2007 mocht dat nog wel. Oma let op Dylan zo heeft hij niet het gevoel iets te moeten.Damian maakt film opnames en de begeleidster maakt foto's met ons toestel.

Whow wat is het gaaf,Li-Na is een stuk kleiner dan Gee-Gee ze is ook nog erg jong 3 jaar. Ze voelt zacht aan en ze is gek op kunstjes. Aan mij de eer om als eerste het water in te gaan voor het eerste rondje. Echt gaaf zeg. Dan volgen Opa en Marc. Alle 3 genieten we enorm. Na verschillende rondjes met haar gezwommen te hebben laat ze kunstjes zien,kusjes geven,dansen,nat spetteren. We spetteren alle 3 naar Li-Na en Li-Na spettert alleen naar Opa,Ha,Ha!!

War ook gaaf was is dat als je met Li-Na zwemt en je zit aan haar vin en duwt zachtjes naar rechts ze op haar rug draait en zo zwemt ze met je verder. Ook ging ze voor je staan en kon je haar vast houden aan haar vinnen en zo zelfs met haar knuffelen. Het was echt weer een hele belevenis. Wat zijn dolfijnen bijzonder lieve dieren en wat kunnen ze veel.Echt een super ervaring en we hebben super genoten. Daarna nog even met zijn 6en gezwommen en toen lekker gaan slapen. Na het middagslaapje zijn we opnieuw naar het zwembad gegaan. Jammer genoeg was het weer druk. Gelukkig is er nog een 2de bad wat een stuk kouder is en dus een stuk rustiger. Hier heeft Damian een poos gezwommen en gespeeld. Dylan doet veel meer zijn eigen ding waardoor hij er veel minder last van heeft. Na heerlijk kip kerrie te hebben gegeten heeft marc nog even gevoetbald met de jongens en toen heerlijk gaan slapen.

   

   

   

   
 

Zondag 3 mei

 

Vandaag een hele rustige dag. Dylan was vanmorgen al om kwart voor 7 wakker. Damian heeft lekker tot 8 uur geslapen. Lekker rustig aan gedaan en daarna zijn we naar het zwembad gegaan. Bij het zwembad was het nog lekker rustig. Marc en opa hebben heerlijk gespeeld met de boys. Oma en ik hebben lekker toegekeken en genoten van hun plezier. Ik ben helemaal niet lekker, heb erg veel last van mijn darmen..balen!

's Middags kreeg je hotdogs op het strandje en toen heb ik en de jongens genoten van ons middagslaapje. Helaas sliep Dylan maar kort. Hij kreeg een allergische reactie op zijn gezicht. Ik denk van aftersun. Gelukkig hadik allergie tabletten meegenomen. Het kan ook van het chloorwater zijn. Je weet het maar nooit. Later heeft hij nog lekker bij mij geslapen toen het ergste weer weggetrokken was. Daarna hebben we opnieuw gezwommen. Opeens begon het een beetje te spetteren en toen .. jawel.. echt behoorlijk te regenen. Dylan ging snel zijn "kip" uit het water halen want die werdt nat, ha ha ! De mannen zwommen nog even door in de regen maar Oma en ik zijn lekker op een ligbed met overkapping gaan schuilen.

Toen Dylan naar onze kamer wilde rennen heeft hij zijn kleine teen heel naar open gehaald aan de stenen. Ontsmet en een grote pleister erop. De zielepiet heeft wel een pechdag.

Vanavond lekker patat met vlees gegeten. Bijna alle boodschappen zijn hier enorm duur. Het scheelt al gauw 15 tot 20%  dan in nederland behalve het vlees.

Nog even spelen en slapen. Morgen de tweede therapieweek. Dylan weet nog niet dat hij morgen weer naar Gee-Gee moet... eerst maar lekker slapen! Damian heeft alweer zin om naar Li-Na te gaan.

 

Maandag 4 mei

 

Vanmorgen is Damian pas om 9 uur wakker gemaakt. Dylan heeft tot kwart voor 8 geslapen. Heerlijk!

Vannacht heeft Dylan veel pijn aan zijn teen gehad. Door een zetpil is hij uiteindelijk toch weer gaan slapen. Dylan zei eerst weer tegen ons allemaal dat hij niet met Gee-Gee wilde zwemmen. Grappig was opeens dat hij bedacht dat hij wel met 2 dolfijnen wilde. Dylan vind het geweldig om tussen 2 dolfijnen door het water te gaan namelijk tussen Mateo en Gee-Gee. Marc en ik zeiden steeds dat hij dat aan maike moest vragen. Hij bedacht dit net voor we weg moesten dus vandaag ging hij zonder tranen met ons mee.

Damian had weer zin om naar Li-Na te gaan. Hij is wel heel moe. Hij ging steeds laat slapen doordat hij veel geluid van buiten was. Zaterdag hoorde hij een discoboot. Damian is bang van geluiden als hij in bed ligt. Hij weet dan niet goed wat het is en dat maakt het natuurlijk eng.

Zowel binnen als buiten hebben Damian en Dylan weer hard gewerkt. Dinnen heeft Damian een kasteelspel gedaan en buiten op het dock oa. een spellingsspel. Een woord moest hij dan zeggen ,spellen en opschtijven. Dit was erg moeilijk voor hem. Dan zie je heel duidelijk dat hij alles  schtijft zoals hij het zegt. In het water heeft Damian weer heel veel gesnorkeld. Dit vind hij echt super leuk! Voor de film en foto's is het iets minder,Ha Ha !!

Hij heeft Li-Na ook weer oa. laten springen,geknuffeld en gekust. ook is er weer een speciale bal waar Li-Na haar snoet in doet en dan zo tegen Damian duwt en zo gaan ze hard door het water en het surfboard is natuurlijk ook weer gebruikt.

Astrid vond Damian vandaag wel erg "dromerig" en in zijn eigen wereldje. Ze moest hem echt bij de les houden.

Voor Dylan was het een hele zware therapiedag. Eerst is er weer gewerkt met de emotie kaartjes. Nu deed Eef de begeleidster het. Dit werd expres gedaan omdat Dylan nu deze kaartjes erg bij maike vind horen en zo willen ze hem leren dat je het bij iedereen kan toepassen bang,boos,blij en verdrietig.

Dylan vind Maike en Eef allebei echt van de therapie. Maar thuis gaan we de kaartjes natuurlijk ook gebruiken. En Dylan moest weer proeven. Hij moest likken van cacaopoeder. Dat ging goed. Toen van de yoghurt.Dit vond hij vreselijk. Hij gaf bijna over en walgde echt. Daarna moest hij een heel klein stukje proeven van een druif,ongeveer 1/4 van een druif. Dit vond hij hwelemaal verschrikkelijk. Hij raakte bijna in paniek en ging bijna opnieuw overgeven. Enorm knap dat hij het toch gedaan heeft terwijl hij het echt niet durft en lust. Maike heeft Dylan ook echt beloofd dat hetmorgen een dag niet hoeft. In Nederland moeten we ook gaan kijken of er bij ons in de buurt een speciale dieetiste is die Dylan weer kan leren eten etc. in samenwerking met een psychloog.

Gee-Gee wilde eerst niet met Dylan zwemmen. Dylan had namelijk waterschoenen aan ivm zijn teentje. Zijn schoenen moesten dus uit en toen kwam Gee-Gee ook. Dylan heeft weer lekker rondjes gezwommen met Gee-Gee hem laten springen en veel kusjes gegeven en oa gedanst. En hoera aan het einde kwam Mateo ook nog en kon zijn wens in vervulling gaan namelijk zwemmen tussen 2 dolfijnen, Geweldig gezicht!!

Na het middagslaapje hebben we weer lekker gezwommen in het zwembad. Dylan word steeds losser en zijn gezicht wordt zelfs af en toe een beetje nat. Damian heeft weer lekker gespeeld en met zijn duikbril de zwembadvloer bewonderd. Het avondeten zou taco's of pannenkoeken worden. Opa vond dat in dat geval de kinderstemmen dubbel telde dus werden het taco's.......................................geintje.

De pannenkoeken waren heerlijk!! Nog even snel spelen en weer naar bed..dromen over alle avonturen met Li-Na en Gee-Gee.

 

Dinsdag 5 mei

 

Dylan heeft vanmorgen tot kwart voor 8 geslapen en Damian tot krart voor 9.

Damain was erg zenuwachtig vandaag. Hij mag mat flippers zwemmen en dat vind hij erg spannend. Dylan heeft eerst nog eenpaar keer gezegd dat hij niet met Gee-Gee wilde zwemmen. Heel even gehuild en toen bedacht hij weer dat hij dubbel wilde zwemmen namelijk met mateo en Gee-Gee.

Zo'n pechvogel dat Dylan is,kreeg nog voor we weg moesten zijn pinkje tussen de schuifdeuren. Gelukkig viel het allemaal mee1

Damain heeft in het kamertje een schtijfspel gedaan. Dit ging om het schtijven en de spelling .

Bijv. 1 hemd  2......schtijf je d of t. En Astrid zei hemden en dat moest Damian opschrijven. Damian schtijft zoals hij spreekt of het hoort, dus bijna alles met un aan het ende ipv en  heel fonologisch. Maar wij zijn al enorm blij dat het Damian sowieso is gelukt om te leren lezen en schrijven.!!

Op het dock moest hij lezen en vragen beantwoorden. Dit waren allemaal vragen over dolfijnen. Deze moet hij beantwoorden om zijn assistent dolfijntrainer diploma te halen. Met de flippers vond hij heel gaaf en spannend. Je kunt dan extra hard. Verder heeft hij weer veel gesnorkeld en veel gezwommen en mooie kunstjes gedaan. Dus weer op de surfboard,erg favoriet! De hoepel en springen en vooral veel knuffelen. Maar vooral genieten want oh wat vind Damian Li-Na geweldig,knap en lief!!

Dylan heeft na gisteren wel wat rust verdiend. Hij was erg blij dat hij vandaag niks hoefde te proeven.

In het kamertje heeft hij  een emotie spel gedaan. Vorige week waren ze hier al mee begonnen en Dylan herkende het want hij zei " oh ja'".  Op het dock is gewerkt aan zijn spraak en uitspraak.

dylan zegt bijv. vovel ipv. vogel,hij maakt dus snel 2 dezelfde klanken. Ook heeft Maike hem klank ondersteunende gebaren geleerd bij oa. de g en k.  Thuis wist hij deze nog en deed ze voor toen hij in zijn bedje lag,heel schattig.! In het water heeft hij toch het surfboard uitgekozen. Waarschijnlijk omdat hij Damian erop zag. Thuis zei hij " niet mooi". Dit vind hij omdat het erg spettert denk ik. Verder natuurlijk weer springen,kusjes geven,dansenGee-Gee op zijn kop laten staan en vooral niet vergeten in zijn bek kijken. Dit laatste is zijn favoriet. en jawel de bofkont hij mocht weer met Mateo en Gee-Gee samen zwemmen. Ook hebben ze nog samen voor hem gedanst. Na afloop hadden we eerst een gesprek met Astrid en daarna met Maike. Normaal hebben we maar een half uurtje voor allebei maar nu een uur. Dit was erg fijn. Damian en Dylan vonden het niet erg leuk omdat het anders was als anders.

De geheugenkaart van het fototoestel was bijna vol ,al bijna 1500 foto's gemaakt.Op ons toestel zit een actieknop dus als Gee-Gee of Li-Na springt maak je zomaar 30 foto's achter elkaar,net een filmpje. Heel mooi maar dan maak je dus per dag wel heel veel foto's van 2 kinderen. Marc,Opa en Damian hebben in Willemstad een nieuw kaartje gekocht en meteen wat boodschappen. Helaas lukt het nog niet om enige foto's op het internet te zetten vanwege de problemen met internet. Maar als het lukt volgen ze snel maar uh... niet allemaal ha ha!!

Toen de mannen terug waren en Dylan wakker was zijn we gaan zwemmen. Na het zwemmen taco's gegeten en nog snel voetballen en heel snel naar bed...vooral Damian want die is erg moe!

 

Woensdag 6 mei

 

Dylan was om kwart voor 8 wakker en maakte daarna al snel Damian wakker. Hij had groot nieuws voor iedereen. Hij wilde niet met Gee-Gee zwemmen. Ook was hij weer  verdrietig vandaag. Verteld dat hij nog 3 dagen moet. Bij het CDTC zat hij heel stil op de bank te wachten op wat weer moest.

Damian had vandaag een echte bofdag!!   Eerst mocht hij als verassing mee naar de viskeuken om de vis voor Li-Na klaar te maken. Toen dit klaar was,was het meteen tijd voor de water therapie.

Een grote wens van Damian was om ook met 2 dolfijnen te zwemmen net als Dylan elke dag doet. en vandaag is dit gelukt zwemmen met mateo en Li-Na. Astrid vertelde dat Damian helemaal hyper werd. Hij vergat te genieten en bedacht alleen maar straks wil ook nog dit en dit. astrid remde dit meteen af. Eerst doen we nu dit en straks kijken we opnieuw. Verder heeft hij genoten van Li-na ,heerlijk met haar gezwommen en geknuffeld. Haar over een stok springen en door het water geduwd. Allemaal geweldig om te zien!! Op het dock heeft Damian gewerkt om zijn assistent dolfijntrainer diploma te halen. Leuk om 's middags te zien hoeveel hij weet van dolfijnen. Op school heeft Damian al een keer een vertelbeurt gehouden over dolfijnen dus hij wist al best veel antwoorden. Goed voor zijn zelfvertrouwen.

Dylan heeft binnen weer gewerkt aan emotie en zijn spraak. Hij moest dmv. kaartjes met afbeeldingen vertellen over onze reis naar Curacao. Daarna moest hij vertellen over slapen. Op de kaartjes stond dan dmv. afbeeldingen een verhaal over een bang kindje in bed. Zo probeerde Maike Dylan iets te ontlokken. Dit ging erg moeizaam. Sowieso is hij binnen nog erg stil en afwachtend. Buiten wordt hij losser en gaat hij iets beter zeggen wat hij met Gee-Gee wil doen. Maar het blijft moeilijk want gisteren heeft hij bijv. zelf gekozen voor het surfboard terwijl hij later tegen ons zei dat hij het niet mooi vindt en dus niet meer naar Gee-Gee wil. Vanmorgen heeft hij zelf ook tegen Maike gezegt dat hij 't surfboard niet mooi vind. Tijdens de buitentherapie heeft Dylan heel lang in het water gezeten zodat er maar tijd was voor 1 ipv. 2 water momenten. Hij bofte weer enorm want ook vandaag kon hij met 2 dolfijnen zwemmen nu met Li-Na en Gee-Gee. Best uniek trouwens want ze zijn allebei vrouwtjes en dat is voor dolfijnen niet echt een goede combinatie...maar vandaag kozen ze elkaar zelf uit!!

Verder liet hij Gee-Gee weer springen. Heeft hij heerlijk rondjes met haar gezwommen en op haar buik en rug gezeten. Natuurlijk weer haar gebit bekeken,ha ha en zich laten kussen!!!  Op het dock heeft hij hard gewerkt. Er lagen 10 dingen. Hij moest er 3 kiezen en Maike 3. Dylan moest oa. een vingercondoom om zijn vinger en dan met die vinger langs zijn lippen,binnekant wangen en tandvlees gaan. Maike deed dit ook mee en voor. Verder met bijv. een slangetje en een rietje en met een massogestaaf langs zijn wang en lippen gaan. Allemaal hele moeilijke dingen voor Dylan maar hij heeft het toch gedaan!! toen was de tijd bijna om dus kon Dylan niet meer het water in. Vanaf het randje van het dock mocht hij toch nog wat kunstjes doen met Li-Na.

In de nabespreking is het heel prettig dat Marc en ik ook ruimte hebben om veel vragen te stellen en tips  te krijgen. Heel fijn voor thuis!!

Na 't slaapje hebben we weer gezwommen en genoten van een prachtige zonsondergang. Er waren bijna geen wolken dus het was weer prachtig!! Na het eten nog heel even voetballen want we waren laat. En dan alweer slapen,de dagen vliegen hier voorbij.

Donderdag 7 mei

Alweer de één na laatste therapiedag.
hebbeb Damian en Dylan allebei tot bijna half 9 geslapen. Dylan was vannacht een aantal keren wakker geworden maar gelukkig toch weer gaan slapen. Hij was oa. wakker geworden van marc zijn mobiel, ja jeroen het is chier 6 uur vroeger ipv. later.
Natuurlijk kregen we van Dylan weer heel vaak te horen dat hij niet naar Gee-Gee wilde.
Hj ziet er elke dag weer tegen op om elke dag weer te moeten. Bij het CDTC dachten ze eerst dat het misschien gedrag of gewoonte was. Helaas is dit niet zo. Je ziet echt dat hij ongelukkig is en zich zo voelt. Als hij er dan eenmaal is en het afscheid is geweest dan geeft hij zich over en gaat hij Gee-Gee elke dag een beetje leuker vinden. Maar het blijft aftasten en spannend. Hij is natuurlijk ook nog erg jong, 3 jaar en in juli wordt hij 4, en verstandelijk is hij jonger dan zijn kalender leeftijd.
Damian vind het wel elke dag feest om te gaan en verheugd zich om 12uur 's middags, als het dus net is afgelopen,alweer op de volgende dag!
In het kamertje heeft Dylan weer aan emoties gewerkt en aan vertellen,zijn spontane spraak.
Damian heeft weer aan enkel en meervoud gewerkt en aan zijn trainersdiploma. Vandaag mochten we weer achter het dock kijken. Echt heel gaaf!!
Eerst bij Damian,vandaag had hij geen snorkel op dus extra leuk voor de foto's. Op een gegeven moment zwommen Astrid en Damian naar Dylan toe die ook net in het water was. Bij Damian op het dock zat Louise,de fotograaf. Omdat Damian deze week  heel veel met
zijn  snorkel heeft gezwommen kwam zij vandaag nog extra foto's maken. Zij is snel naar de jongens toe gegaan voor foto's van hun samen. Fantastisch!!
Voor Damian kwamen meteen twee dromen uit,nog één keer zwemmen met Gee-gee, zjn dolfijn van 2007 en zwemmen met zijn broertje. Tijdens de dolfijnkus wisselde de dolfijnen,dus Li-Na was bij Dylan en Gee-Gee bij Damian,super leuk!!
Achter het dock mogen kijken is echt een cadeautje!! Je kunt horen wat gezegt word en de gezichtjes van de jongens goed zien. En ... hele mooie foto's en film opnames maken.
Daarna mochten we bij Dylan kijken. Hij koos toch weer voor het surfboard. Niet echt zijn favoriet maar waarschijnlijk omdat hij elke dag hoort hoe mooi en gaaf wij dat vinden als Damian of hij dit doet. Vandaag ging het echt super hard en het was geweldig om te zien voor ons! Hij riep ook Damian zijn naam toen hij begon,zo van Damian moet je kijken wat ik doe. Erg schattig!! Later hoorde we van Damian dat hij Dylan had horen roepen! En dus had gekeken,leuk.
Na het middagslaapje hebben we weer gezwommen in het zwembad. Het waaide heel erg hard en er was geen zon. We waren vandaag vroeg gestopt met zwemmen.
Na het eten hebben Opa,Damian,Dylan en ik nog een rondje gemaakt rond het resort. Het waaide erg hard en de zee vloog steeds over de rotsblokken. Damian en Opa hadden natte voeten. Dylan zat bij op schoot op de scootmobiel,dus wij bleven droog. Dylan vond het heel eng en schreeuwde en fladderde helemaal.Dylan en Damian moesten hun avontuur even aan Marc vertellen die weer zat te typen voor de website( ik schrijf de teksten en Marc mailt het naar Nederland). Toen nog snel voetballen en naar hun bedjes...dromen over hun laatste therapiedag.

   

   

   

   

   

Vrijdag 8 mei

Vandaag de laatste therapiedag.
Dylan heeft vandaag tot half acht geslapen en Damian hebben we om half negen wakker gemaakt.We hebben nm om half tien het eind gesprek met Maike over Dylan.
Met Maike hebben we de therapiedagen besproken,hoe het gegaan is met Dylan en wat wij ervan vonden.
Wij hebben aangegeven dat we achteraf misschien vinden dat Dylan nog te jong was.Maike vond dit niet.In Duitsland ,waar zij vandaan komt, gaan kinderen pas vanaf hun zesde jaar naar school.Dit vind zij erg laat om pas te beginnen met leren.In Nederland gaan kinderen natuurlijk vanaf hun vierde naar school en Dylan word in juli al vier.
Nu heeft Dylan al kunnen leren om dingen zonder ons te doen,wat hij straks ook op school moet.En dat hij zich moet redden zonder zijn vader en moeder.
Zelf vond ik het erg heftig.Je beslist als ouders dat je kind deze therapie gaat volgen omdat je hoopt dat hij een stapje maakt in zijn ontwikkeling maar je hoopt ook dat hij er plezier aan beleeft en geniet.
Als hij dan elke dag verdietig is en zich ongelukkig voelt is dat heel rot! Gelukkig zagen we de laatste paar dagen af en toe meer de echte Dylan in het water met een glimlachje op zijn gezicht.Maar de weg naar het CDTC bleef moeilijk.
Na het gesprek over Dylan zijn we snel terug gegaan naar ons Resort om de jongens op te halen die bij opa en oma waren gebleven.En meteen weer terug ,om ook vandaag natuurlijk op tijd te zijn.
Damian mocht ipv werken in het kamertje als verassing snorkelen met Astrid.
Hij had hier al erg op gehoopt en was dus dolblij en stuiterde helemaal.
Wij hebben gekeken bij het snorkelen en weer foto´s gemaakt en natuurlijk gefilmd.
Toen we net terug wilde lopen naar binnen ,zodat we binnen zouden zijn als Dylan uit het kamertje zou komen,kwam Dylan eraan gelopen met Maike.
Dylan heeft binnen sneeuwman gespeeld.Scheerschuim op je handjes en dan in je handen klappen.Hij zat helemaal onder de klodders.....Daarom kwamen ze ook vroeg naar buiten omdat ze eerst moesten douchen natuurlijk.
Toen we naar de brug liepen kwam Damian net aangelopen.Hij was heel trots,want hij had net een haai gevoerd.Een hele overwinning want eigenlijk vind hij dit super eng maar hij heeft het toch gedaan!!
De jongens mochten allebei lekker lang in het water.Allebei nog een keer alles doen voordat het niet meer kan!
Ze kwamen elkaar nog een keer tegen in het water en zwaaide blij naar elkaar.Ze zijn allebei nog een keer op het surfboard geweest en natuurlijk heeft Dylan nog 1 keer in de bek van Gee-Gee gekeken en nog een laatste rondje gemaakt op haar buik.
Damian gaf Li-na echt een super dikke en lange afscheidskus.Damian heeft op het dock echt super hard gewerkt en zijn diploma assistent dolfijntrainer gehaald! Hoera!!
Knap hoor,hij moest 15 vragen beantwoorden en had ze allemaal goed!!
Gee-Gee en Li-Na gaven allebei nog een prachtige afscheidsshow.
En toen was het echt klaar en hoog tijd om te douchen.
Na afloop hadden wij nog het na gesprek met Astrid over Damian.
We kregen nog hele bruikbare tips voor thuis en op school.
Daarna kregen Damian en Dylan allebei hun fotoboek met echt schitterende foto´s.
Wat een waardevol cadeau!!
Ook kregen ze allebei een cd met al hun foto´s en een dvd met hun eigen film.Binnen hebben we al een klein stukje van de dvd gezien,prachtig!Echt genieten!!
En dan echt afscheid nemen...wat een rotmoment!
Na zulke mooie en leerzame dagen met zulke lieve en aardige mensen is dit altijd moeilijk!!
Toen we terug gingen naar ons Resort vertelde Damian al dat hij zijn dvd niet wilde zien.In 2007 raakte hij helemaal over zijn toeren bij deze beelden en dat wilde hij nu niet,heel verstandig.
Na het slapen hebben we in het souvenierswinkeltje van het Sea Aquarium nog mooie dolfijnen knuffels gekocht en bij Mambo Beach een ´´schatkistje´´met schelpjes.Damian en Dylan zijn allebei dol op kistjes en doosjes.
Daarna zijn we lekker gaan zwemmen.
Na het eten hebben we weer een rondje rond het Resort gemaakt.Marc ging vanavond ook mee omdat hij weer niet op internet kon komen,erg jammer voor jullie in Nederland,maar gezellig voor ons!
Dylan vond de wandeling bijna te eng maar wilde toch mee.De wind was veel minder vandaag dus iedereen heeft nog droge voeten,haha.
Toen heel snel voetballen en naar bed!

   

   

   

   

Zaterdag 9 mei

Ondanks dat de therapie is afgelopen moeten we vroeg opstaan.
Om 9.00 uur hebben we nm een afspraak bij het nieuwe hotel, Dolphins Suites voor een rondleiding.
Damian wil graag mee en Dylan vind dat hij ons al zo gemist heeft ...dus we gaan met z'n viertjes,opa en oma blijven thuis.Lekker genieten van de rust.
Het hotel ligt op loop afstand van het CDTC.Het ziet er echt prachtig uit,erg sfeervol.
Er is goed rekening gehouden met mensen met een beperking,het is alleen zo gedaan dat het niet erg opvallend is.
Beneden worden we ontvangen door de Nederlandse Alette,de hotelmanager.
Op de beganegrond is oa een was-droog gelegenheid en omdat er geen restaurant aanwezig is staat er een automaat met gekoelde flesjes.
In de afgeschermde binnentuin is oa een zwembad.
Wij hebben boven de 4 maximaal 5 persoonskamer bekeken.Het ziet er bijzonder mooi uit.Ik kon ook heel goed naar binnen met mijn rolstoel,overal zitten schuifdeuren en de badkamer is prachtig en goed aangepast ,ook zit er een mooie keuken in het appartement.
De kinderkamer heeft bedden waar een hek voor geplaats kan worden.Het is een erg rustig hotel ,ideaal voor therapiegezinnen met kinderen die slecht tegen prikkels en drukte kunnen of mindervalide zijn.
Toen we terug waren zijn opa ,Marc en Damian meteen lekker gaan zwemmen.Oma,Dylan en ik zijn nog even terug gegaan naar Mambo Beach omdat oma nog iets wilde kopen.
Daarna zijn wij snel naar de zwemmende mannen gegaan.Damian was heel trots op Marc,
tijdens het spelen met de voetbal was de bal in de zee terecht gekomen.Marc was toen over de rotsen geklommen en de zee in gegaan om de bal te redden van de verdrinkingsdood,haha!Damian vond het echt een dappere actie van zijn vader...
Na het middagslaapje zijn we naar het strand gegaan.Damian en Dylan wilde nog graag één
keer met de kano .
Zelf leek me dit ook wel leuk en gelukkig vond opa het geen probleem om me mee te nemen en dus te roeien voor twee.Dylan wilde bij Marc zitten en Damian ging met ons mee.Damian sprong steeds van de kano en zwom dan heel hard achter ons aan.Toen we onder de brug door gingen kwamen we uit bij het therapiecentrum.Bij het gaas ging Damian heel hard Li-Na ,Gee-Gee roepen.En whow, opeens kwamen de koppies  van de dolfijnen boven het water uit.Steeds zwommen Li-Na en Gee-Gee een stukje weg en dan kwamen ze weer  naar ons toe.Erg gaaf!
Toen zijn we snel weer terug gevaren. Oma zat op het strand op ons te wachten en zag zich inmiddels al alleen naar huis toe gaan,haha!
Damian en opa gingen nog even snorkelen en mooie onderwaterfoto's maken van alle vissen.
Daarna hebben we nog even heerlijk gezwommen in het zwembad en in de jacuzzi gelegen.
Na het eten zijn we alvast begonnen met inpakken...Bijna alle kleding is schoon omdat oma vandaag heeft gewassen.Heerlijk, kan thuis alles zo de kast in!
Tussendoor hebben we weer een wandeling rond het Resort gemaakt.Vandaag was er weer heel veel wind en de zee kwam heel hoog over de rotsen. De heren hadden behalve natte voeten ook natte benen.Dylan zat weer bij mij op schoot op de scootmobiel, hij was bang en vond het bijna te eng, maar toen hij zag hoe nat de rest werd moest hij lachen! Toen lekker slapen ,onze laatste nacht alweer op Curacao.

Zondag 10 mei en Maandag 11 mei

Damian was vandaag ook al om 8 uur op. Hij wilde nog een keer mee de krant kopen bij Lions Dive met Marc en Dylan.
De laatste spullen,zover het al kan, in de koffers gedaan. De koffers zItten propvol,er kan echt niks meer bij...Gelukkig hebben opa en oma nog wat ruimte over.
Dan nog één keer naar het strand om nog één keer naar het CDTC te gaan. Damian wil afscheid nemen van Li-Na. Gelukkig kwamen Li-Na en Gee-Gee nu ook weer boven water met hun koppies. Echt heel gaaf! En bijzonder leuk voor Damian dat het weer gelukt is !
We hadden nu de onderwatercamera mee om foto's te maken. Mijn echte camera durfde ik niet mee te nemen,stel je voor dat we omslaan....
Het was trouwens een hele klus om bij het CDTC te komen. Het waaide enorm hard en we hadden tegen wind. Ik zat weer bij opa en Dylan zat nu bij ons in de kano.Damian zat bij Marc. Af en toe lukte het niet om tegen de stroming in te roeien en ging je bijna net zo snel achteruit ipv vooruit. Opa zijn handen gloeide na afloop helemaal. Toen we terug waren is opa helemaal alleen de zee op gegaan. Daarna zijn we lekker gaan zwemmen.
De jaccuzzi deed het niet waardoor het zwembad een stuk minder warm was.
Damian wil niet slapen vandaag. Hij wil genieten van zjn laatste uurtjes op Curacao.
Dylan en ik gaan wel slapen. Na het slapen het allerlaatste in de koffers en handbaggage gestopt. In plaatst van 17.05 uur is de taxibus er al om 16.30 uur ,opschieten dus. Even over 5 zijn we al op het vliegveld. Dankzij een kruier worden we snel geholpen met inchecken. Natuurlijk duurde dit eindeloos. De plaatsen kloppen weer niet. Uitendelijk worden we geupgrate en zo zou het moeten kloppen. De vertrektijd is ipv. 19.30 uur 20.05 uur geworden.Rolstoelers gaan als eerste in het vliegtuig en dan  oh nee.........
De plaatsen kloppen helemaal niet!!! We zitten allemaal verspreid en bij mijn stoel kan geen poef staan. Na veel gedoe en gepraat van Marc heb ik uiteindelijk een plaats waar toch een poef kan staan alleen zit ik naast iemand anders. Gelukkig willen 2 mensen met een kindje 2 rijen naar achteren zitten zodat Marc en de jongens op de rij naast mij zit. Opa en oma zitten achter Marc. Nu kan ik toch nog Damian zijn hand vasthouden tijdens het opstijgen. Hij vond het weer doodeng. Uitendelijk vertrokken we pas over negenen.Er bleken nog meer zitplaatsen niet te kloppen,50 mensen zijn geboekt op 5 stoelen, een beetje lastig.
Na het eten is Damian vrij snel gaan slapen. Dylan kwam bij mij op schoot tv kijken waardoor Damian 2 stoelen had en dus een beetje kon liggen. Dylan is onder het tv kijken bij mij op schoot in slaap gevallen. Ik heb hem wat naar beneden geschoven zodat hij vooral op de poef lag. Voor mij niet ideaal maar ik was erg blij dat Dylan was gaan slapen!!! We hebben Dylan op de terugreis alleen 2x valeriaan gegeven.
Op de heenweg voelde hij zich juist rot door de medicijnen. Damian en Dylan hebben allebei zo'n 5 uur geslapen. Heerlijk!!!
Oma heeft helemaal niet geslapen,opa heeft prima geslapen en Marc en ik hebben wat hazeslaapjes gedaan. Even over 11 heb ik Dylan wakker gemaakt zo kon hij nog verschoond worden voor de landing begon en weer op zijn eigen stoel moest zitten. Uiteindelijk zijn we om 12.10 uur geland op Schiphol. Er was 100% controle,eerst was er een grote hond toen paspoortcontrole en handbagage check en daarna weer paspoortcontrole en check van alle bagage. Alle koffers waren aangekomen en we hoefte er geen een open te maken. Gelukkig maar want ik had ze nooit meer dicht gekregen!!!
Damian was super blij want hij had een prachtige grote schelp meegenomen en wat koraal en stenen....boefje!!! Uiteindelijk waren we rond 2 uur thuis. Na een broodje te hebben gegeten heeft Marc opa en oma thuis gebracht.
We zijn allemaal gesloopt en zijn lekker een tukkie gaan doen.
's Avonds kreeg Damian buikpijn en lag huilend in zijn bedje. Nu maar hopen dat hij niet als in 2007 zo ziek wordt. Nog wat koffers leeg gemaakt, heerlijk dat het meeste zo de kast in kan. En toen allemaal slapen.    

Dinsdag 12 mei

Damian is toch ziek. Hij heeft buikpijn en is helemaal niet lekker.
Marc is vandaag ook nog lekker vrij dus we kunnen lekker uitslapen.
Vanmorgen hebben we de prachtige foto cd van het CDTC en de dvd bekeken.
Dylan vond dit niet zo leuk maar Damian genoot er super van.Dylan vroeg meteen of hij weer met Gee-Gee moet zwemmen...Ons nee antwoord stelde hem maar gedeeltelijk gerust,helaas.

Graag willen we alle bekende en onbekende,vrienden,kennissen,bedrijven en familie
HEEL ERG BEDANKEN die ons hebben geholpen om de therapie mogelijk te maken voor Damian en Dylan!!!!
Super bedankt zonder deze hulp was het niet mogelijk geweest!!!
In het bijzonder willen we oma en opa heel erg bedanken!!
Zonder hun hulp en begeleiding hadden we deze reis niet kunnen maken!!Bedankt voor jullie hulp en gezelligheid!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Augustus 2009

December 2009

Woensdag 30 December

Zo op het einde van het jaar is het een mooi moment om terug te kijken op een bijzonder jaar!
Dankzij vele mensen konden in 2009 allebei onze zoons dolfijntherapie volgen.
Hiervoor zijn we heel veel mensen enorm dankbaar!
Het jaar begon met de onderzoeken en de uitslag van Dylan.
De uitslag was geen verassing voor ons. Zelf hadden Marc en ik ook al lang gezien dat ook Dylan geen "gewoon"
jongetje was. Doordat we dit zelf eigenlijk al wisten was de klap niet heel groot... maar het deed wel verdriet!
Door Damian wisten we inmiddels dat deze kinderen het niet makkelijk hebben. En je gunt je kind zo graag een zorgeloos leven... in hoeverre dit mogelijk is in deze wereld!
Dylan blijft nog steeds vooruit gaan. Voor de therapie leek het of zijn ontwikkeling heel lang stil stond maar nu leert hij van alles.
Schreef ik de vorige keer nog dat hij probeert te zingen , nu zingt hij echt liedjes.
Lang was het Sint Maarten liedje zijn favoriet. We waren natuurlijk al op tijd begonnen met dit liedje leren...
Maar toen kwam zijn "vriendje" Sinterklaas. Dit vraagt en zegt hij ook steeds: "is mijn vriendje Sinterklaas in het land"?
Heel schattig. Al kennen we nu alle dvd en programma's zelf bijna uit ons hoofd, haha.
In September is Dylan voor het eerst naar school gegaan.
We hadden eerst nog gesprekken op school waardoor alles iets later is geworden. Wij wilden dat alles goed geregeld was voordat Dylan kwam. Nu Dylan ging beginnen was er meteen ondersteuning vanuit het "Rugzakje".
In overleg met school was er een wen schema gemaakt. De eerste keer zou Dylan even in de klas komen en daarna mee doen met buiten spelen. Zelf mocht ik de eerste keren erbij blijven. Zo kon ik kijken hoe het ging in de klas en kon ik er thuis met hem over praten. Ook maakte ik veel foto's.
Dat mee kijken in klas was heel goed. In grote lijnen was ons natuurlijk verteld hoe de ochtend zou gaan. Maar nu kon ik juist de belangrijke details zien. Nu zag ik bijvoorbeeld wat de juf doet als tijdens het spelen het volume te hoog oploopt...
Als Dylan dit thuis zou vertellen had ik dit nooit begrepen....
In overleg met de school zou Dylan eerst twee ochtenden anderhalf uur komen. Zo konden de juf en Dylan aan elkaar wennen en was het niet te lang. Daarna zou het opgebouwd worden naar 2 hele ochtenden. En dan langzaam een ochtend erbij.
Helaas is Dylan in zijn wen periode heel veel ziek geweest en hierdoor kon hij niet naar school.
Het begon met een luchtweginfectie die nogal hardnekkig was en waardoor Dylan koorts hield. Omdat we het niet vertrouwde zijn we verschillende keren naar de huisarts geweest. Begin november was hij al helemaal buiten adem als hij de trap opliep...
Een longfoto wees toen een longontsteking uit. Dylan moest dus antibiotica. Dit werd echt een drama. Helaas is Dylan nog steeds bang voor een heleboel eten en drinken en die tabletten vond hij doodeng. In eerste instantie had hij een drankje gekregen maar dit was helemaal niet te doen. In overleg met een erg meedenkende apotheker is uiteindelijk besloten om de antibiotica rectaal te geven. Gelukkig werd de benauwdheid beter maar Dylan bleef maar verhoging en koorts houden.
Uiteindelijk zijn we in de kerstvakantie naar de kinderarts geweest en nu blijkt er iets met zijn nieren te zijn. Een keelontsteking is op zijn nieren geslagen waardoor zijn nierfilters ontstoken zijn en dus niet goed werken. In zijn urine zitten rode bloedcellen en eiwitten.
Heel zielig want voorlopig blijft hij onder controle van de kinderarts en moet hij maandelijks bloedprikken en zijn urine en bloeddruk laten controleren.
Als de koorts weg is mag hij weer naar school maar tot nu toe heeft hij wel nog koorts. We hopen maar dat hij naar de kerstvakantie naar school kan.....

Damian doet het goed in groep 4! Inmidels heeft hij zijn eerste rapport mee naar huis gekregen en deze was super mooi!
Erg knap!
Zijn juffen vertelde dat Damian steeds meer contact zoekt met zijn klasgenootjes ook tijdens het buiten spelen.
Omdat we hier zelf ook erg blij mee zijn hadden we het hierover met Damian...
Zelf was hij hier verbaasd over en snapte niet goed waarom we hier blij mee zij. Later vertelde Damian dat hij dit doet omdat het wel moet. Toen wij verder gingen vragen bleek dat Damian met allerlei verschillende kinderen speelt zodat als hij gepest word hij hoopt misschien hulp van andere kinderen te krijgen. Hij heeft namelijk al vaak moeten ervaren dat je het alleen niet red als er iets is. Ik vond het echt zo schokkend! Dat je nog zo jong bent en eigenlijk al zulke harde levenslessen hebt ervaren!!
In de kerstvakantie is Damian ook weer ziek geweest. Vakantie's blijven moeilijk voor hem. Sowieso is natuurlijk december ook een hele heftige maand. Heel veel dagen die anders zijn als anders en overal zijn veel meer prikkels. Overal versieringen en lichtjes, prachtig natuurlijk maar voor onze jongens is dit heel heftig.
Wij kiezen er thuis ook voor om niet teveel grote veranderingen aan te brengen in huis.
Zo hebben we bijvoorbeeld geen kerstboom omdat de meubels dan verplaats moeten worden en de speelhoek van de kinderen dan een hele ander plek zou krijgen. Wel hebben we het natuurlijk mooi en sfeervol versierd. Vooral Dylan vind de huisjes die licht geven prachtig. Eén dorpje kan ook nog muziek maken. Die is echt favoriet. Hij weet zelf hoe je dit aan doet, en doet dit ook heel vaak.... het liefst gaat hij er dan als een soort ballerina bij dansen. Heel schattig.

Damian vind het heel jammer dat hij in 2010 geen therapie gaat volgen.
Dylan vind dit helemaal niet erg. Hij verteld ons nog regelmatig dat hij niet naar Gee Gee gaat maar wel in de Jaccuzzi wil...
Bij ons Resort zat naast het zwembad een heerlijke Jaccuzzi en dat heeft hij dus goed onthouden!

In januari gaat Marc naar de notaris om de doelen van de stichting te wijzigen.
We willen namelijk nu andere kinderen met een beperking dolfijntherapie laten volgen.
We zijn nu bezig om dmv aktie's en donateurs het eerste kind met een beperking in 2010 dolfijntherapie te laten volgen namens stichting dolfijntherapie Damian.
Mocht u ons willen helpen dit mogelijk te maken zijn u giften ook volgend jaar heel hartelijk welkom!


NAMENS STICHTING DOLFIJNTRHERAPIE DAMIAN WENSEN WIJ IEDEREEN EEN HEEL GELUKKIG ,BEGRIPVOL, LIEFDEVOL EN GEZOND 2010!